Μια τελευταία ανάσα…

Αλήθεια, πόσες στιγμές από τη ζωή σας θα αλλάζατε εάν είχατε τη δυνατότητα να γυρίσετε τον χρόνο πίσω; Πόσα πράγματα που συνέβησαν και που πιστεύετε πως εάν σας δινόταν μια δεύτερη ευκαιρία να τα ξανακάνετε πάλι από την αρχή θα τα κάνατε καλύτερα; Το έχω σκεφτεί αρκετές φορές, καταλήγω ότι πολλά πράγματα θα ήταν διαφορετικά εάν είχαν γίνει με τον τρόπο που σκέφτομαι εκ των υστέρων. Αλλά πόσο αληθινά θα ήταν τότε; Υπάρχουν όμως και μερικά πράγματα, που όσο και να τα σκεφτώ, δεν μπορώ να βρω έναν καλύτερο τρόπο να τα κάνω… Και παρόλα αυτά ο τρόπος με τον οποίο τα μεταχειρίστηκα δεν ήταν ο καλύτερος δυνατός. Γιατί εάν τα χειριζόμουν σωστά, λογικά δεν θα μου άφηναν τόσο πόνο, σωστά; Παλεύεις για να γίνεις καλύτερος, όλο και καλύτερος, όσο και όπως μπορείς. Αλλά αυτές οι στιγμές θα γυρνούν κάτι βράδια σαν αυτό, που έξω βρέχει και ο Λαυρέντης τραγουδά: «Τι να πω;» να σε προβληματίζουν και να σου θυμίζουν πόσες ατέλειες έχεις και που υπάρχει περίπτωση να μην καταφέρεις ποτέ να φτιάξεις. Κάποιος μου είχε πει ότι η ατέλειές μας είναι αυτό που προσδίδει τη γοητεία πάνω μας. Αυτός ο άνθρωπος είναι ή πολύ σοφός ή πολύ εγωιστής! Αλλά πως θα τον κρίνουμε εμείς, οι πολύ σοφοί, ή οι πολύ εγωιστές; Αδιέξοδα από τα οποία θα ήθελα πολύ να πατήσω ένα κουμπάκι και να τρέξουν, να μου δώσουν την απάντηση, τη λύση, αλλά και πάλι δεν καίγομαι και πολύ… Το έχουμε ξαναπεί, ασυνάρτητα λόγια ενός τρελού… Ακόμα και ο καιρός λατρεύει το απρόσμενο, η ίδια η φύση. Το μεσημέρι είχε ζέστη που ήμουν έτοιμος να πέσω στη θάλασσα και τώρα, βρέχει! Πιάνω τον δεξί μου καρπό και αισθάνομαι το δώρο της. Πλησιάζω και μυρίζω το άρωμά της. «Σιγά ρε Ηλία μου, ένα δωράκι για έναν καλό φίλο…» Είναι δυνατόν μετά να μην σε κάνει αλοιφή; Ορίστε, και από την άλλη υπάρχουν αυτές οι περιπτώσεις που δεν ξέρεις ποια είναι η σωστή επιλογή, αν και οι δύο φαίνονται εξίσου ελκυστικές. Παρόλα αυτά και στις δύο θα πρέπει να θυσιάσεις κάτι. Δύσκολα θα βγει αυτό το δώρο από το χέρι μου. Θα βρίσκεται πάντα εκεί να μου την θυμίζει. Cause after all, we all need someone to turn to when we feel alone…. Φίλους τους λένε αυτούς τους ανθρώπους… Και θα είναι πάντα δίπλα σου, ό,τι κι αν συμβεί. θα σε αγαπούν γι αυτό που είσαι και όχι γι αυτό που θα ήθελαν να είσαι. Σε έχουν αποδεχτεί όπως τους έχεις αποδεχτεί κι εσύ. Κι ακόμα και αν φαίνεστε οι πιο αταίριαστοι άνθρωποι του πλανήτη, εσείς εξακολουθείτε κάθε φορά να διαψεύδετε κάθε κατεστημένο! Αυτή τη βραδιά άτυπα ξεκινά η εξόρμησή μου προς τα βορειοδυτικά μέρη της Ελλάδας μας. Αύριο το βράδυ θα φύγω με τον κολλητό μου για τα Γιάννενα, να βρούμε τον «τρίτο» της παρέας. Όπως το έχω φτιάξει στο μυαλό μου, θα είναι ένα υπέροχο πενταήμερο, γεμάτο καινούρια μέρη, καινούρια πρόσωπα αλλά και ήδη γνωστά τα οποία θα ενωθούν και θα δημιουργήσουν αυτό που λένε μια αξέχαστη εκδρομή! Ελπίζω να μην με διαψεύσουν οι σκέψεις μου… Γιάννενα, Λευκάδα, το πρώτο μπάνιο, ναι νομίζω πως όλα ακούγονται τόσο όμορφα! Λίγο πριν την εξεταστική, λίγο πριν το μεγάλο πήξιμο… Μια τελευταία εξόρμηση, μια τελευταία ανάσα. Να καθαρίσεις το μυαλό να βγάλεις όλα όσα σε βαραίνουν και να δεις πιο καθαρά… Θα επιστρέψω με φωτογραφίες και εμπειρίες!

Yours faithfully,

Η.Θ.